به نام خدا

برای شروع عملیات کربلای چهار به عنوان غواص خط شکن به خط دشمن زدیم. وارد معبر که شدیم پیکر شهید سعید حمیدی اصل را دیدم. باورم نمی شد . هر دو پایش قطع شده و پیکرش گوشه ای از معبر افتاده بود. یک لحظه بغض گلویم را گرفت ، دهانش پر از خاک بود. علت این کارش رو جویا شدم ، بچه ها گفتند وقتی سعید پاهاش ترکش خورد ، برای اینکه صدای ناله اش بلند نشود و عملیات لو نرود ، دهان خودش را پر از خاک کرد و ... 

او از تمام لذت های دنیا گذشت برای اسلام،برای من و تو

رفقاماچه کرده ایم؟...

 مواظب حرفهاو اعمالمان باشیم .

پا گذاشتن روی این خون ها ساده نیست.